Geschiedenis van Madurodam
Van oorlogshistorie naar een icoon van verbinding
Sinds 1952 is Madurodam meer dan alleen een park – het is een stukje geschiedenis, een eerbetoon aan moed, veerkracht en de kracht van herinnering. Wat begon als een levend monument is uitgegroeid tot een icoon van Nederland en een plek waar verhalen uit het verleden met elkaar verbinden.
Haagsch Kindercomité: Helden in tijden van oorlog
Het verhaal van Madurodam begint niet zomaar. In 1938, midden in de Tweede Wereldoorlog, werd het Haagsch Kindercomité opgericht door Bep en Gerard Boon. Dit comité hielp Joodse kinderen uit Oostenrijk te ontsnappen aan de gruwelen van de nazi’s. Tussen 1938 en 1940 brachten ze zo'n 1600 kinderen naar Den Haag. De familie Boon opende zelfs hun eigen huis in Scheveningen voor gevluchte Joodse intellectuelen, een daad van onmiskenbare moed en empathie.
Ontmoeting met de familie Maduro: Een vriendschap die de toekomst veranderde
In mei 1940, toen het gezin Boon vluchtte naar Engeland, kwamen ze in contact met Joshua en Rebecca Maduro. Deze vriendschap zou de basis leggen voor de oprichting van Madurodam. In de jaren die volgden, zou het gezin Boon een idee ontwikkelen dat niet alleen de nagedachtenis aan George Maduro, hun oorlogsheld en zoon, zou eren, maar ook Nederland zou verrijken met een uniek, verbindend project.
Nederlands Studenten Sanatorium: De inspiratie voor iets groots
Na de oorlog keerde Bep Boon terug naar Nederland en raakte betrokken bij het Nederlands Studenten Sanatorium (NSS), waar studenten met tuberculose hun studie konden voortzetten. Door de hoge kosten voor nazorg besloot Bep op zoek te gaan naar een manier om het sanatorium te ondersteunen. Haar herinnering aan een miniatuurstad die ze in Engeland had gezien, bracht haar op een idee. Daar, in een tuin in Beaconsfield, was een miniatuurspoorbaan die niet alleen de nieuwsgierigheid van mensen wekte, maar ook geld opleverde voor het goede doel. Dit idee bracht Bep tot de beslissing om een vergelijkbaar project in Nederland te realiseren.
Miniatuurstad Madurodam: Een eerbetoon aan George
In 1950, tijdens een bestuursvergadering van het NSS, stelde Bep voor om dit idee in Nederland na te volgen. Het echtpaar Maduro, ouders van George, wilde graag een monument oprichten voor hun zoon, die tijdens de oorlog omkwam in gevangenschap. Ze stelden het startkapitaal beschikbaar voor de oprichting van Madurodam, een miniatuurstad die zijn naam draagt en die zijn moed en heldendom eert. Het park is dus niet alleen een plek vol miniaturen, maar ook een eerbetoon aan een jongen die in zijn laatste brieven aan zijn ouders schreef: "Laat de herinnering aan mij uw trots zijn."
