Moedige aanval tegen de Duitse bezetters
George Maduro wordt op 15 juli 1916 geboren op Curaçao. Na zijn middelbare schooltijd in Den Haag gaat de Joods-Sefardische jongen Rechten studeren in Leiden. Maar dan vallen de Duitse bezetters in 1940 Nederland binnen. Als Reserveofficier in het Nederlandse leger toont hij grote moed. Met zijn compagnie houdt hij de Duitsers tegen bij een poging om Den Haag in te nemen, de stad waar de regering én de Koningin gevestigd zijn. Als Nederland zich op 10 mei 1940 overgeeft aan de Duitse bezetters, gaat George in het verzet. Hij helpt onder meer neergestorte geallieerden piloten te ontsnappen naar Engeland.
Engelandvaarders
Na twee keer gevangen te zijn gezet door de Duitsers in het Oranjehotel op Scheveningen, vlucht George samen met een vriend: hij wil zich aansluiten bij de Engelandvaarders. Maar de twee jongemannen worden verraden en opgepakt door de Gestapo. Na een luchtaanval krijgt George de gelegenheid om te ontsnappen, maar hij kiest ervoor om andere gevangen te helpen. Hij wordt opnieuw opgepakt en overgebracht naar concentratiekamp Dachau. Vlak voor de bevrijding van het kamp door Amerikaanse troepen, overlijdt George Maduro op 8 februari 1945 op 28-jarige leeftijd.
Verhaal dat verteld moet blijven worden
Het verhaal van George Maduro is één van de vele bijzondere, heldhaftige verhalen uit de Tweede Wereldoorlog. Een verhaal over een moedige man, die het helpen van anderen en de liefde voor Nederland belangrijker vond dan zijn eigen veiligheid. Het is een verhaal dat verteld moet blijven worden.
Op 9 mei 1946 werd aan George Maduro postuum de Ridder 4e klasse der Militaire Willems-Orde toegekend voor zijn getoonde moed en heldhaftige optreden in Rijswijk. De ouders van George willen een levende herinnering voor hun overleden zoon en schenken het startkapitaal voor het familiepark en zo krijgt het park haar naam Madurodam.
Sinds 2020 is George Maduro opgenomen in de Canon van Nederland
“Laat de herinnering aan mij uw trots zijn”
George Maduro, 1916 – 1945
